Door Ruud Stoeten
Ja, ’t was me wat. Sinterklaas belandde toch bijna op het asfalt omdat zijn schimmel geschrokken was van die wapperende rode jas van de Goedheiligman! De trouwe viervoeter begon plots te bokken waardoor Sinterklaas zijn evenwicht nauwelijks kon bewaren. Maar: hij bleef het beest de baas, alleen zijn mijter belandde op het wegdek.
Sinterklaas was er nauwelijks van onder de indruk, daar op de Appelternse veerstoep. Met zijn mini-pakjesboot (groot genoeg voor Appeltern, want dat is maar een klein dorpje) was hij precies op tijd. Op de veerstoep stond toen al geruime tijd het plaatselijke dweilorkest Altèd Te Loat zich de vingers en de lippen blauw te spelen. Blauw van de kou, wel te verstaan. Want koud wás het. Héél koud!
En toch kreeg de nog zeer vitale oude baas een warm welkom aan de boorden van de Maas. Met muziek, swingende zwarte Pieten, kindergezang, blije gezichten en een blik van herkenning: Sint kende zijn pappenheimertjes nog van vorig jaar! “Wat ben jij groot geworden”, klonk het. En: “Jouw brief vond ik leuk, ik heb ‘m ontvangen, hoor!” Appeltern is één van zijn favoriete plaatsen: “Het is een gevoel van thuiskomen”, zei hij.
Na de nèt niet dramatische bestijging van het Sinterklaaspaard trok het volkje richting dorp. Een laatste toegift van het dweilorkest zat er niet meer in; de muzikanten hadden hun half bevroren instrumenten al ingepakt en de aftocht geblazen. Met dank aan de kou. Ze waren met een noodgang naar het Dorpshuis getrokken om daar de Sint, zijn Pietenteam en de Appelternse kleintjes een warm welkom toe te blazen en een prachtig kinderfeest te begeleiden.
Sint en zijn bokkige paard waren toen al weer vriendjes. De goedgeefse heilige vlijde zijn baard tegen het imposante paardenhoofd en gaf het gerustgestelde dier voor de camera van Jos Kruisbergen een flinke smakkerd.
Het filmpje over de Appelternse intocht kan worden bekeken op de website van Tweestromenland in Beeld en Geluid: www.2bg.nl
FOTO’S: Jos Kruisbergen
