Feest van Verbinding – Avondvierdaagse Wamel 2008

Cineast Jos Kruisbergen zegt het al jaren: "Geschiedenis moet je levend houden." En op de slotdag van de Avondvierdaagse in zijn eigen dorp Wamel, werd dat motto opnieuw tastbaar. Tijdens een wandeling werd hij aangesproken door een dorpsgenoot met een bijzondere herinnering: of hij nog eens die ene reportage kon laten zien – die van de Avondvierdaagse van 2008, met de bewoners van zorgcentrum Huize St. Henricus.

Jos dook zijn archief in. En ja hoor, daar was het: een warme, ontroerende én humoristische reportage, inmiddels zeventien jaar oud. Een stukje lokale nostalgie dat opnieuw tot leven werd gewekt.

Wat bleek? Tijdens die bewuste Avondvierdaagse hadden de hoogbejaarde bewoners van Huize St. Henricus een geheime troef ingezet. Ze liepen – of beter gezegd: reden – mee dankzij een flinke dosis doping. En niet zomaar een beetje. De deelnemers én hun begeleiders gaven het ruiterlijk toe voor de camera. Zelfs de controleurs van De Tunnelduikers, de organisatie achter het wandelevenement, grepen in. “We hebben er een paar betrapt en langs de kant gezet,” klinkt het met een knipoog in de reportage.

De sfeer in het filmpje is uitgelaten. Wamel verkeerde dat jaar in complete EK-roes. Overal hingen oranje vlaggetjes, er klonken toeters en vrolijke leuzen. Jong en oud, lopend of rollend, deed enthousiast mee. De Tunnelduikers vierden hun 30-jarig jubileum en besloten dat het tijd was voor iets bijzonders: de bewoners van St. Henricus mochten voor het eerst officieel deelnemen. Vrijwilligers hielpen met duwen, begeleiden, versieren en – in sommige gevallen – met het elektrisch voortbewegen van rolstoelen.

Sommige bewoners deden zelfs een stukje op eigen kracht mee. De inzet was groot, het plezier nog groter.

In de reportage komen organisatoren, vrijwilligers en deelnemers uitgebreid aan het woord. Vooral het enthousiasme van de bewoners springt eruit. Ze genoten van de buitenlucht, van het meedoen en van de mensen om hen heen. Vier avonden lang voelden ze zich onderdeel van het dorpsleven. Aan het einde kregen ze, net als alle andere wandelaars, een bos bloemen en een welverdiende medaille. Zelfs degenen die 'betrapt' waren op doping.

Want zo gaat dat in Wamel: er is altijd ruimte voor een warm hart, een dikke knipoog en vooral voor iedereen die mee wil doen.

En de doping? Wat was dat mysterieuze goedje dat de bewoners vleugels gaf? Jos ontdekte het uiteindelijk. Geen pillen, drankjes of poedertjes. Nee, het geheim bleek heel simpel: scharreleieren. Cadeautje van een lachende Frans van Kessel.

De film is te zien op www.2bg.nl