Gedicht geschreven bij de korte documentaire ‘Ode aan Maas & Waal’ van Jos Kruisbergen Tweestromenland in Beeld en Geluid.
De zon klimt naar een hoger punt,
dwingt leven tot ontwaken.
Rivieren kabbelen vredig voort,
Lammetjes die zich vermaken.
Als ’s nachts de vorst de kop opsteekt,
het sproeien redt de vruchten.
Met de techniek van deze tijd
heeft de boer minder te duchten.
De schoonheid van het polderland,
een palet van duizend kleuren.
De lente zit weer in de lucht,
de mens ziet het gebeuren.
Al fietsend, lopend over land,
genietend op de dijken.
Al kom je hier dan nog zo vaak,
je weet niet waar je moet kijken.
Onmiskenbaar lonkt de bloesem,
al is het maar voor even.
Het mooie Land van Maas en Waal.
Dé plek van ’t nieuwe leven.
Door Rinie van Haren.
De film is nu te bekijken op www.2bg.nl
